ไป "บุรีรัมย์" ครั้งนี้ นอกจากจะชมเมือง ที่เป็นเมือง "ต้องห้ามพลาด" แล้ว ยังต้อง "ห้ามพลาด" "อุทยานประวัติศาสตร์" ด้วย
เราจึงออกเดินทางไปตามรอยประวัติศาสตร์กัน
จากแยก "ภัทรบพิตร" ออกจากเมือง เพื่อไปยัง "อำเภอเฉลิมพระเกียรติ" ตำแหน่งที่ตั้งของ "อุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง"
อำเภอเฉลิมพระเกรียติ ห่างจากตัวเมืองบุรีรัมย์ไปทางใต้ ประมาณ 70 กิโลเมตร ผ่านพื้นที่ทุ่งนา และป่าเขา
สวยงาม ชื่นตา ชื่นใจ เป็นอย่างมาก
แต่ที่พัก ที่หาได้จากอินเตอร์เนต ที่ระบุว่าใกล้ "ปราสาทพนมรุ้ง" มากคือ ที่ อำเภอ "ประโคนชัย"
"อำเภอประโคนชัย" อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ของจังหวัด ห่างจากตัวเมืองบุรีรัมย์ ประมาณ 44 กิโลเมตร
เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดบุรีรัมย์ เป็นอำเภอที่มีพื้นที่มากที่สุดของจังหวัด และเป็นอำเภอที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของจังหวัด
"อำเภอประโคนชัย" เดิมคือเมืองตะลุง อยู่ที่บ้านตะลุงเก่า ตำบลโคกม้า และอพยพย้ายมาอยู่บริเวณเนินกลางทุ่งประโคนชัย
และก่อตั้งเป็นอำเภอเมื่อปี พ.ศ. 2440 เป็นชัยภูมิเหมาะแก่การตั้งเมือง มีคลองน้ำธรรมชาติได้แก่ห้วยตะโก และห้วยด้ามมีด
ล้อมรอบเนินบริเวณนี้ คำว่า "ตะลุง" หมายถึง เสาใหญ่ หรือ เสาหิน สำหรับผูกช้าง (ซึ่งเชื่อกันว่า ร.1 ทรงผูกช้าง
หลังกลับจากการทำสงครามกับเขมร ณ บริเวณวัดโคน อำเภอประโคนชัย) เมื่อ ร.ศ.116 เมืองตะลุงได้ตั้งเป็นอำเภอชื่อ
"อำเภอประโคนไชย" ในปี 2460 เปลี่ยนเป็น "อำเภอตะลุง" ต่อมาได้เปลี่ยนเป็น "อำเภอประโคนชัย" คำว่าประโคนชัย
เพี้ยนมาจากคำว่า "ปังกูล" ในภาษาเขมรที่แปลว่า เสาหิน ในปี 2482 ปัจจุบันอำเภอประโคนชัย ครบรอบ 120 ปี
ในวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2560 และ คำว่า "ประโคน" ยังเป็นคำที่ใช้ต่อท้ายนามสกุล เป็นต้นกำเนิดนามสกุลคนประโคนชัย
และยังเป็นคำต่อท้ายนามสกุลที่ใช้มากที่สุดในจังหวัดบุรีรัมย์ด้วย (วิกิพีเดีย)
วิ่งไปเรื่อยๆ วิ่งไปไหนไม่รู้ เชื่อใจ "ระบบนำทาง" สุดๆ เลย
ดูซะก่อน ว่า รอบเส้นทาง คดเคี้ยว ตามระบบนำร่อง ไม่ได้มีอะไรอื่นอีกเลย
ฟินเฟอร์..
แล้วเราก็มาถึงละ "ซุ้มประตูเข้าหมู่บ้าน อำเภอประโคนชัย" ก็เท่ากับ เราเข้าถึงตัวอำเภอแล้วจิเนอะ...
ทิ้งความศิวิไลซ์ และปราสาทสายฟ้า อันตระการตา ไว้เบื้องหลังละ
เข้าเขตชุมชน ก็เจอแหล่งพักรถ - รอดตายแล้วเรา... กิกิ
บริเวณจุดพักรถ มีแผนที่ท่องเที่ยวของจังหวัดไว้
เห็นจุดหมายปลายทางของเราอยู่ในแผนที่ด้วย "ปราสาทหินพนมรุ้ง" และ "ปราสาทหินเมืองต่ำ"
เสียดายที่ไม่ปักหมุดให้ด้วยว่า ตอนนี้ คุณอยู่ที่ไหน 555
จะได้ดูว่า อีกใกล้ หรือไกลแค่ไหนเนอะ
อิ่มท้องแล้วก็เตรียมออกเดินทางต่อ มีช่อดอกไม้ "ใบเตย" ติดมือขึ้นรถมาด้วย
หอมอ่อนๆ ชื่นใจไปตลอดทาง - นึกถึงสีหน้าเด็กน้อย ที่เดินขายไว้ จะได้ไม่ง่วง แหะ แหะ
แล้วก็จอดพักสักนิด ลงไปสูดโอโซนให้ฉ่ำปอดสักหน่อย
เพราะเส้นทางสวยงามมากมาย รายล้อมด้วยทุ่งนาเขียวขจี และทิวเขาไกลๆ
ชื่นใจจริงๆ เลย
เห็นภาพนี้แล้ว "อิจฉา" จริงๆ พื้นที่บ้านเค้ากว้างใหญ่ไพศาล มองไปได้สุดไกลตา
เขียวขจีด้วยนาข้าว กลิ่นหอมอ่อน และทิวเขาไกลๆ ...
เก็บความทรงจำไว้ เพราะต้องกลับไปอยู่กับความจริง ที่เมืองบางกอก กับบ้านพื้นที่แค่ 50 ตารางวา นะ...
"อำเภอประโคนชัย"
เทียนพรรษาเลิศล้ำ เมืองต่ำปราสาทหิน ถิ่นข้าวมะลิหอม ปลาจ่อมรสดี ร้อยพันปักษี คนมีน้ำใจงาม
เรื่องและภาพโดย goodysite
www.goodysite.com